ψευδοκλειστογαμία

η, Ν

βοτ. αυτογονιμοποίηση ερμαφρόδιτων ανθέων που μένουν συνεχώς κλειστά, χωρίς επίσχεση στην ανάπτυξή τους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ψευδ(ο)-* + κλειστογαμία].